Ik ben gelijk fan vd Tasmaanse Devil. Ooit sokken van gedragen, en daarna ritueel verbrand (....??)....maar ik maag dat wel: rode oren bij opwinding.
Jullie komen op mooie plekjes miense....
Daar is ie dan de enige echte tasmaanse duivel, en het is inderdaad geen lieverdje. Nick wil graag weten hoe groot ze zijn.
En Tasmanie moet dan toch ook maar op onze bucketlist, echt prachtige plaatje en mooi ruig. Heel fraai.
Nou suc6 met de trip 'up north'; hopelijk laat de auto jullie verder niet meer in de steek.
Groetjes van ons allemaal!
De Tasmaanse duivel is ongeveer zo groot als een kat, alleen wat dikker, steviger en een grotere kop. Hij is op zich best lief hoor, en zeker niet agressief tegen mensen. Tegen elkaar zijn ze alleen wat minder lief. Maar dat maakt het ook wel weer een bijzonder beestje.
Groetjes van ons!
Mooie foto's hoor, vooral die van de vliegshow: spectaculair. F1 wagens doet ons dan weer wat minder, maar wel gaaf om op Mark zijn verjaardag hier bij geweest te zijn. En dat 'piepende' zand.... super!! Veel plezier verder, lekker zonnetje en een dikke knuffel voor Tiaz!!
Ha luitjes,
Nog lastig gevallen door the easterbunny down under? Hij is hem hier weer gesmeerd. Maar we hebben ons eigen paashaas, Tygo vindt het fantastisch om telkens opnieuw alle eieren (gewoon chocolade hoor?) te verstoppen en vervolgens aan te wijzen. Zondag had hij zo het hele schaaltje chocolade eitjes bij (o)ma en (o)pa ook maar meteen verstopt. En een lol dat hij had. Nick blijkt een groot talent voor sjoelen te hebben. Zijn vader en moeder bleken met iets minder talent gezegend...kortom de paasdagen ook weer overleefd.
Hele mooie foto's weer, en fraaie F1 plaatjes .... Ben een beetje jaloers?. Nu nog een plaatje van de enige echte Tasmanian devil. Ook fijn dat jullie toch weer wat luxere onderkomens hebben weten te vinden.
Groetjes van ons allemaal!