Leeuwin-Naturaliste

21-Jun-2016

We beginnen met een korte terugblik in Darwin, waar we 's avonds bezoek kregen van een groene boomkikker, die een voorkeur had voor ritselende plastic zakjes.

Op onze laatste dag in Darwin zijn we de stad zelf en Eastpoint nature reserve gaan bekijken. Daar zijn mooie stranden, maar er zit niemand op het strand en er zwemt niemand, want ook hier zitten krokodillen.

Het uitzicht op de skyline van Darwin vanaf Eastpoint.

Vervolgens zijn we op 16 juni van Darwin naar Perth gevlogen, waar het zo'n 20 graden koeler is. We vlogen met Virgin Australia, die beduidend betere service heeft dan Jetstar (maar je betaalt dan ook wat meer). Jetstar vloog niet vanaf Darwin, dus we hadden geen keuze, maar het was wel verfrissend fijn om weer eens gewoon drinken en wat te snacken te krijgen in het vliegtuig.

Wat het helemaal bijzonder maakte, was dat de piloot Tiaz na aankomst in Perth uitnodigde om in de cockpit te komen zitten op de stoel van de piloot. Hij maakte speciaal voor Tiaz "muziek" en lichtjes met knopjes van het stuurpanel en hij zette hem zijn pilotenpet op. Tiaz was er erg van onder de indruk en we vonden het zelf ook wel leuk om eens in de cockpit te kunnen kijken. Dat gebeurt niet elke dag!

Vanaf Perth zijn we meteen de volgende dag verder gereden naar het zuiden, naar Margaret River. De bedoeling was dat we hier 2 nachten zouden blijven. Maar er bleek zoveel te zien en te doen, dat het er uiteindelijk 5 zijn geworden.

Margaret River ligt halverwege het Leeuwin-Naturaliste national park, dat langs de zuidwestkust ligt en waar ruim 100 grotten zijn. Vier daarvan zijn open voor publiek en ze zijn allemaal anders. Omdat het toch een dag slecht weer was, leek het ons geen slecht idee om dan zoveel mogelijk binnen in een grot te zijn.

We begonnen bij de Lake cave, waar we in rap tempo in groepen met een gids doorheen werden geleid. Het was eigenlijk maar 1 kleine ruimte, maar omdat er een riviertje doorheen stroomt, geeft dat een mooi spiegelend, sfeervol beeld. Dat benadrukken ze door er een lichtshow bij te geven, met verschillende gekleurde lampjes. Het was achteraf 1 van de mooiste grotten van de 4, alleen we werden er zo snel doorheen gejaagd, dat je amper de tijd had om foto's te maken. Je was langer bezig om de 400 traptreden naar beneden de grot in te lopen dan dat je er binnen was.

Dit was het pronkstuk van de grot, een grote, zwevende tafel, aan twee lange zuilen stalactieten. (Stalactites are hanging tight, stalagmites might touch the ceiling...)

Als ze daar dan allerlei gekleurde lampjes op loslaten, dan kun je bijvoorbeeld een drakenkop zien, die "vuurspuwt" op de zuilen. Of dat is althans het idee.

Het Leeuwin-naturaliste park wordt aan de noordkant begrensd door de Naturaliste vuurtoren (hierboven) en aan de zuidkant door de Leeuwin vuurtoren. Die hebben we allebei dus ook maar even van binnen bekeken.

In het noorden is ook de Ngilgi cave, waar je zonder gids in alle rust doorheen kon lopen en waar wat bescheiden gekleurde lampjes hier en daar hingen.

Dit soort formaties waren mooi uitgelicht met een lampje erachter, zodat je de kleuren in de gevormde steen mooi kon zien.

Stalactieten disco.

De vuurtoren van Leeuwin, die twee keer zo hoog is als Naturaliste.

Bij Leeuwin komen de Grote Oceaan en de Indische Oceaan bij elkaar en het is een gevaarlijk stuk voor schepen. Dit stukje kust zag er vanaf de vuurtoren wel kalm uit.

In het zuiden ligt ook de Jewel Cave, die de grootste showcave is in Zuid Australië. Maar behalve dat het wat groter was, was het verder niet heel spectaculair, hoewel het wel weer anders was dan de andere grotten.

Bij Hamelin Bay zouden soms stingrays aan de kust te zien moeten zijn, maar toen wij er waren kwam er net een flinke regenbui aan, dus de stingrays zaten ook ergens te schuilen waarschijnlijk.