Tasmanië

31-Mar-2016

Op zaterdag 26 maart moesten we even een tussenstop maken bij een dokter, die vaststelde dat Mark een oorontsteking heeft. Ze heeft het oor van Mark doorgespoten en we kregen antibiotica mee. Al na een dag voelde Mark zich een stuk beter, dus het lijkt goed te helpen.

Na het doktersbezoekje zijn we doorgereden naar Organ Pipes National Park. Drie keer raden hoe die aan zijn naam komt.

Het was een vrij klein parkje, waar je kon picknicken en wandelen. Er liep een verdwaalde kangoeroe rond, maar alle andere dieren lagen ergens verstopt. Voor ons was het een prima tijdsbesteding om de tijd door te komen tot we op het vliegveld moesten zijn.

Daar vertrok 's avonds om 19:00 uur onze vlucht naar Launceston, Tasmanië. Het vliegtuig zat bomvol en er zaten veel jonge kinderen in, die allemaal flink aan het schreeuwen en mopperen waren. Tiaz was eigenlijk het enige vrolijk schaterlachende kind, die zich goed wist te vermaken. Dat leverde hem dan ook dankbare blikken van medereizigers op en veel complimentjes.

In Launceston hadden we een camping dichtbij het vliegveld gereserveerd en hoewel het een klein huisje was, was het wel netjes en een sfeervolle, rustige camping. Dat beviel zo goed, dat we er een dagje extra zijn gebleven en daarmee meteen een goedkopere upgrade kregen naar een ruimer huisje. We hebben de kachel goed gebruikt, want 's nachts koelde het af tot een frisse 3 graden. Overdag warmde het gelukkig weer snel op naar een graad of 20.

Op eerste paasdag zijn we naar het noorden gereden, naar Beauty Point. Onderweg kwamen we dit uitzichtpuntje tegen.

Bij Beauty Point was ons reisdoel het Platypus House en Seahorse World. Platypus House is een klein informatiecentrum waar je wat vogelbekdieren kunt zien. Daarnaast hebben ze 3 echidna's. Het was wel leuk, maar eigenlijk meer iets voor een regenachtige dag (en dat was het niet) en voor als je wanhopig graag een levend vogelbekdier of een echidna wil zien. Maar dan kun je waarschijnlijk beter naar een dierentuin gaan, daar zie je dan voor minder geld, meer dieren. Je moest hier een guided tour doen en die was enigszins informatief, maar niet heel bijzonder. De vogelbekdieren zaten achter glas in donkere ruimtes, waardoor foto's maken eigenlijk geen doen was. Dus het was leuk, maar meer ook niet.

Naast het Platypus House zit de Seahorse World. Dat is eenzelfde principe, maar iets beter uitgevoerd. We vonden de gids hier erg informatief en enthousiast en de zeepaardjes ook wel fascinerende wezens. We wisten bijvoorbeeld niet dat ze van kleur kunnen veranderen, sommigen binnen 12 uur. Ze kunnen in principe iedere kleur van hun omgeving aannemen, behalve blauw en groen. Ze hadden ook andere zeedieren, zoals een enorme king krab, kleine haaien, zeesterren en nog veel meer.

De leafy seadragon.

Op tweede paasdag zijn we naar Narawntapu national park gereden. We hoopten daar de wombats te zien, maar die hebben we niet kunnen vinden. Daarvoor moet je daar waarschijnlijk kamperen, omdat het nachtdieren zijn. De enige dieren die we konden spotten voor ze weer snel wegsprongen waren de kleine wallabies. Het was evengoed leuk om er te wandelen en even te relaxen op het strand.

Het mooie verlaten strand van Narawntapu.